| Lektor_Marek |
|
|
| |
| Dołączył: 12 Sty 2008 |
| Posty: 25 |
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 3 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
| Skąd: Gleiwitz |
|
|
 |
|
 |
|
Każdy ministrant powinien zna przynajmniej trzy zwrotki tego hymnu.
Krótko o pochodzeniu : Te Deum laudamus (Ciebie Boga wysławiamy) to wczesnochrześcijański hymn modlitewny, którego autorstwo tradycja przypisuje świętemu Ambrożemu i świętemu Augustynowi. Według tej teorii pieśń została napisana z okazji chrztu Augustyna, którego udzielił mu w 387 Ambroży. Współcześni badacze wątpią w prawdziwość tej hipotezy; przypisując raczej autorstwo hymnu Nicetasowi, biskupowi Remesiany (obecnie Bela Palanka w Serbii).
Ciebie Boże wielbimy, Ciebie Stwórcę wszechmocnego,
Ze wszystkich sił wielbimy, Dawco wszystkiego dobrego,
w dobroci nieskończony, Bądź na wieki chwalony!
Tobie Anieli w niebie Nucą: Święty, Święty, Święty!
I bez ustanku Ciebie Wielbią, Boże niepojęty!
Chwała twa wieczny Panie Na wieki nie ustanie.
Ojcze, któryś z niczego Wszystko stworzył, utrzymujesz
Tyś początkiem wszystkiego, Wszystkim rządzisz,
zawiasujesz I my wielbimy Ciebie Wzorem Aniołów w niebie |
|
